Thursday, June 25, 2009

Aku & Kehidupan

"And they live happily ever after..."

Seriously, is there really such thing? Bg aku, of course. Tp bkn utk sume org. Mksud aku, bkn utk aku. Kejam kan aku ckp mcm tu. Tp itu la knyataan nye. X pyh la nk mmbebankn fikiran mmikirkn knape aku fikir cmtu. Sbb aku sudah katakn dlm entry aku yg lps, aku mmg cmni. Aku bkn jenis yg bterus trg. Apatah lg in public. Jd aku xkn bgtau ape2.


Ckup aku ktkan yg aku lebeh ske khidupan aku skarg drpd dulu. Walaupn idup aku bukan la spt cinderella, xpn snow white. Oh no, jauh berbeza kisah aku drpd kisah2 'fairy tales' nih. Tp boleh dkatakn idop aku mcm cinderella jgak. Cuma aku xde la kne buat kje2 berat tuh. Cuma mksud aku serupa sbb aku pn mgharapkn satu ari nnt ade 'Knight and shining armour' yg selamatkn aku. Haha, terlalu mgharap kn aku ni. Tp xpe la, biar aku idop dlm dunia aku sndiri.


Tp kadang2 aku pn mgharapkan ade ruang, walaupun sdikit utk 'happy ending' tu. Tak kisah la walau hnya 5 saat. Aku tringin merasa lagi khidupan yg 'happy' tu. Aku nk simpan kenangan2 yg bahagia tu. Spaya aku x lupa.. Tak, aku xnk lupa... Aku prnah ade kenangan tu dulu. Skarg ianya da hilang.. Aku takut sgt kl aku x dpt jumpe ia balik.. aku sgt takut...Tp setiap kali aku akan bgtau diri aku yg sume ni hnye ujian. Ye, mmg btul..hanya ujian...


Bila aku tgk balik khidupan aku yg dulu, aku bsyukur sgt2 kpd Allah S.W.T diatas kurniaan Nya pada aku. Aku jgk rse yg aku ni dkira btuah klu nk dbanding kn dgn org len yg mungkn khidupan nye lg susah drpd aku. At least aku still ade segalanye. Cuma aku yg x pnh mngakui nya. Aku ade parents yg sgt aku syang. Adek bradek yg aku akan jd gila bile bkumpul.. Yea, kenangan itu masih ade lagi sbenarnye... Maseh ade.. Tp ia cuma dtg sekelip mata.. Kmudian hilang...


Skarg aku tgh brusaha sdaya upaya utk 'push' diri aku utk teruskan.. Aku kne truskn demi org2 yg aku syg.. Org xtau aku rse mcm mne. Aku xpnh share ape2 pn dgn spe2. Sbb aku nk jd org yg kuat. X lemah. Tp aku xtau smpai bila aku boleh truskn. Tp yg aku tau, aku akn trskn setakat yg aku mmpu. Aku tau, ada org len yg lebeh tluka drpd aku.. Aku faham. Aku tau. Tp cuma kekesalan aku ialah aku x dpt nk bg tau dia yg... "it' ok...sume akan jd ok.." Tapi, tiap kali aku nk ucapkn, ianya x kluar dr kerongkong ni. Aku xnk kekesalan ni jd knyataan. Tp aku xdpt nk katakn nya. Sebab aku tau sume nye xkn jd ok.. Dan aku tau, klu aku sbutkn ayat tu, air mata aku pasti akan mngalir.... Aku tak mau itu... Aku da pnat mnangis...Aku da pnat....


Aku cuma mohon pd Tuhan, supaya kuatkn lah semangat aku, dan semua utk mghadapi ujian- Mu ini.. Tabahkn la hati kami Ya Allah.. Terutama nya dia... Aku mohon padaMu.. Aminn...

No comments:

I'm back! It's the year 2025!

Assalam semua my non-existent readers! Yes, aku memang dah terima hakikat tak ada siapa baca pun. Weh, lama aku tak bermadah di blog ni. Las...